ensemble

Dit zijn duister donkere dagen

Onheilspellend depressief

Valt de nacht over de daken

Sluipt het onheil als een dief

Door de mist omgeven straten

Onafwendbaar agressief

Wordt een mens die durft ontwaken

En een hulpkreet waagt te slagen

Zonder meelij of compassie 

Als verrot bijeengeslagen

In de laatste donkere dagen van het jaar

​

Elke misdaad elke zonde

Wordt vakkundig gemaskeerd

Elk verzet uiteengedreven

Haat en nijd getolereerd

​

Dit zijn trieste droeve dagen

Zonder toekomst rusteloos

Alle ogen neergeslagen

Elk verdriet blijft ongetroost

Het bestaan is mensonwaardig

Levensvreugde uitgedoofd

Welig tieren duist're zaken

Die het daglicht niet verdragen

Maar protest wordt niet geloofd

Reageren dezer dagen

Is om moeilijkheden vragen

Daarom wordt dit lot gedragen

Want bet're tijden zijn beloofd

Na deze laatste droeve dagen van het jaar

achttienjarige Scrooge

Als jongen van tien

Had ik wel gauw begrepen

Dat kind zijn geen eeuwigheid duurt

Want snel komt de tijd dat vaders wil wet is

En 'moeten' je leven verzuurt

Weg met je jeugd

Gedraag je volwassen

Het moment dat geen traan meer mag worden geplengd

Er werden uit angst geen vragen gesteld

Hij maakte 't wel duidelijk

Desnoods met geweld...

​

Als jongen van tien

Met een hekel aan cijfers

Zocht ik verwoed een manier

Om van algebra, meetkunde even te vluchten

En vond dan tenslotte plezier

Alleen met een boek, verloren in woorden

Op mezelf, door geen mens, door geen school meer gestoord

Tot op het moment dat hij me betrapte

Mijn droom werd voor eeuwig de grond ingeboord

​

In de ogen van mijn vader

Las ik afkeer en beschaamd

Vocht ik voor waardering

Zoals een goeie zoon betaamd

In mijn ogen bleef mijn vader 

Steeds een held maar nooit een vriend

De reden was waarschijnlijk

Dat hij vond dat ik zijn liefde nooit had verdiend

​

Door de ogen van mijn vader

Leerde ik naar 't leven kijken

Maar ondanks al mijn inzet

Zou ik toch nooit op hem lijken

In de ogen van mijn vader

Bleef ik lui en rotverwend

De reden was waarschijnlijk

Dat hij zelf nooit in zijn leven geluk had gekend

Belle & Scrooge

BELLE

Is dit mijn lot?

Te moeten wachten

Koude nachten

De eenzaamheid

Is dit jouw dank?

Geen telefoon: "'k Ben wat later"

Geen zinnig woord aan het ontbijt

Ben ik naïef als ik nog hoop

Dat ooit de dingen anders zijn

Om zes uur thuis, een lieve zoen

Waar vroeg naar bed, de weekends vrij

​

Ik ben het wachten beu

De sleur van alle dagen

Ik wil niet op mijn oude dag

Me ongelukkig af gaan vragen

Of het dit was dat ik wou

Stelde ik dit toen als doel

Alles wat mijn hart begeert

Maar vervreemd van de liefde, van elk gevoel

​

SCROOGE

Is dit mijn lot?

Carrière maken

Cijfers braken

De eenzaamheid

Is dit jouw dank?

Voor al je luxe en je welvaart

Tot geen bemoediging bereid

Hoe onrechtvaardig is je oordeel 

Je wil wel luxe maar geen last

Hoe kortzichtig dat je mij dan met een schuldgevoel belast

​

Wat wil je dat ik doe

Je dwingt me om te kiezen

Maar elke keuze die ik maak

Betekent te verliezen

Of de loopbaan die ik heb

Waaraan ik jaren heb gebouwd

Of de rust van een gezin

En de vrouw die ik liefheb, die ik vertrouw

​